Το Σάββατο 13 Απριλίου, το Κέντρο Διοτίμα διοργανώνει ανοιχτή εκδήλωση με τίτλο «Έμφυλες κριτικές ματιές στην τέχνη», στις 19:00 στον κινηματογράφο Τριανόν.
Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί με αφορμή τις προβολές της νέας ταινίας του Νίκου Κορνήλιου «Η τέχνη καταστρέφει».
Έμφυλες διακρίσεις στην τέχνη
Η τέχνη αποτέλεσε για αιώνες και αποτελεί, κατ’ εξοχήν, πεδίο πνευματικής ελευθερίας και αναζήτησης.
Παρόλα αυτά δεν έμεινε «αμόλυντη» από τις έμφυλες διακρίσεις, τον αποκλεισμό των γυναικών, τα στερεότυπα, το σεξισμό κ.ά., αποτελώντας και εκείνη παράγωγο των πατριαρχικών κοινωνιών μέσα στις οποίες γεννήθηκε.
Κατά τον 20ο αιώνα, η καλυτέρευση της θέσης των γυναικών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και η συνακόλουθη αυξανόμενη συμμετοχή τους στην τέχνη, διαμόρφωσε ένα σημαντικό αντίλογο σε αυτό τον κυρίαρχο λόγο, συγκροτώντας αντίστοιχες έμφυλες κριτικές αντιλήψεις, αλλά και καλλιτεχνικές πρακτικές.
Φτάνοντας στον 21ο αιώνα, και με δεδομένη την άνοδο των φεμινιστικών κινημάτων, μεταξύ των οποίων και του #metoo, που βρισκόμαστε σήμερα;
Ομιλήτριες
- Μαρίνα Μαροπούλου, πανεπιστημιακός, διδάσκουσα το μάθημα «Φεμινισμός και Δίκαιο» στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ
- Ρέα Βαλντέν, Θεωρητικός κινηματογράφου, μέλος του ΔΣ του Women in Film and Television – Ελλάδα
- Ελευθερία Δημητρομανωλάκη, συγγραφέας, θεωρητικός κινηματογράφου και λογοτεχνίας
- Μελίσσα Κωτσάκη, ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, ραδιοφωνική παραγωγός
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Νατάσα Κεφαλληνού, υπεύθυνη επικοινωνίας Κέντρο Διοτίμα. Μετά το πέρας της εκδήλωσης θα ακολουθήσει η προβολή της ταινίας, στις 20:00.
Λίγα λόγια για την ταινία
Με την υπογραφή ενός από τους πλέον δραστήριους επαγγελματίες της εγχώριας κινηματογραφίας, η νέα κινηματογραφική «σοδειά» του Νίκου Κορνήλιου με τίτλο «Η τέχνη καταστρέφει» επιχειρεί για άλλη μια φορά να ανιχνεύσει μικρά μυστήρια της ζωής και της τέχνης.
Αυτή τη φορά επικεντρώνει το φακό του σε έναν βετεράνο ηθοποιό, που βιώνει το τραύμα της αποξένωσης από τις δυο του κόρες.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρει το Δελτίο Τύπου: Ένας διάσημος ηθοποιός του θεάτρου, μετά από ένα έμφραγμα, καλεί κοντά του τις δύο κόρες του, από το Βέλγιο και τη Γαλλία. Προσπαθώντας να τις κρατήσει δίπλα του, τους προτείνει να ανεβάσουν μαζί έναν «Μάκβεθ για τρεις».
Στη διάρκεια των προβών έρχονται στην επιφάνεια σκληρές αλήθειες για το παρελθόν, πικρίες και θυμοί απέναντι σε έναν πατέρα απόντα, δοσμένο ολοκληρωτικά στην τέχνη του. Εκείνος προκαλεί τις ηθοποιούς-κόρες τους να χρησιμοποιήσουν το τραυματικό αυτό παρελθόν στην ερμηνεία των ρόλων.
Μέσα από την εγγύτητα των διαδοχικών προβών τα ψυχικά ρήγματα βαθαίνουν.
Η ταινία συμμετείχε στο 42ο Διεθνές Φεστιβάλ του Sao Paulo, στο 58ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο 31ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, όπου έλαβε ομόφωνα Βραβείο Κοινού της επιτροπής αναγνωστών του «Αθηνοράματος» για τις εξαιρετικές ερμηνείες και την ανατρεπτική ματιά και τιμητική διάκριση από την επιτροπή σκηνοθετών του Πανοράματος.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Η Τέχνη, ως γνωστόν, σώζει. Επίσης, πίσω από την Τέχνη – την ισχυρότερη μορφή εξουσίας, τη λεγόμενη «πνευματική» – έχουν καλυφθεί εγκλήματα κατά της ζωής, της ζωής ανθρώπων που βρέθηκαν δίπλα στους καλλιτέχνες. Ιδιαίτερα οι «μεγαλοφυείς» καλλιτέχνες χαίρουν μιας ιδιότυπης ασυλίας, της ασυλίας του Ωραίου.
Η επικαιρότητα έχει φέρει στην επιφάνεια πολλές τέτοιες καταστάσεις – η λίστα διαχρονικά είναι ατελείωτη – και η κοινωνία δείχνει να ανακαλύπτει αυτήν την «πίσω αυλή» της τέχνης.
Αυτή η αντίφαση – να δημιουργείς ομορφιά σκορπίζοντας γύρω την καταστροφή – είναι το θέμα αυτής της ταινίας μέσα από τις σχέσεις μιας οικογένειας ηθοποιών κατά τη διάρκεια των προβών του «Μάκβεθ», ενός έργου που έχει στον πυρήνα του τη δίψα για την εξουσία.
