Με σταθερό σημείο αναφοράς την ανάδειξη όλων των πτυχών των έμφυλων ανισοτήτων και στόχο την καταπολέμησή τους, η διαδρομή των 30 χρόνων του Κέντρου Διοτίμα, ιδωμένη σήμερα ως ένα αρχείο μνήμης και εμπειριών, σηματοδοτεί για εμάς και περιλαμβάνει:
Ένα χώρο συναντήσεων – συζητήσεων, ανταλλαγής ιδεών και αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής επιστημονικό-κοινωνικής προέλευσης, εμπειριών και αναστοχασμού πάνω στη δράση μας και στο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή συμβαίνει.
Η σύνδεση και προσμέτρηση της γνώσης που αποκτάμε με τα θεωρητικά ζητήματα και τις μεθοδολογίες φύλου, η αποτίμηση της επιδραστικότητας της δράσης μας, καθώς και οι πολιτικές της προεκτάσεις αποτέλεσαν όλα αυτά τα χρόνια το μέτρο της προσήλωσης μας στις φεμινιστικές μας αξίες και ιδέες.
Την ενεργή συμμετοχής μας σε κοινωνικές και πολιτικές δράσεις του φεμινιστικού κινήματος και του χώρου των (έμφυλων) δικαιωμάτων· σε παρεμβάσεις της κοινωνίας των πολιτών για αλλαγές σε νομικό και κανονιστικό πλαίσιο που δεν θα αγνοούν την έμφυλη διάσταση· σε διακρατικά προγράμματα που μας δια-συνδέουν με αντίστοιχες ομάδες και πρωτοβουλίες από όλη την Ευρώπη.
Μέσα σε ένα τέτοιο ευρύ δίκτυο – πεδίο που περιλαμβάνει τη δράση ετερογενών δρώντων υποκειμένων και πρακτικών, παρεμβαίνουμε με στρατηγικό στόχο να δημιουργούμε τα ερείσματα για ευρύτερα πλουραλιστικά μέτωπα με όρους οριζοντιότητας και στον αντίποδα παγιωμένων ιεραρχιών.
Τη συνηγορία υπέρ των έμφυλων δικαιωμάτων, που εκτός από αφετηρία και καταστατική αρχή μας, διαπερνά τη δράση μας και πραγματώνεται μέσα από τη στήριξη κυρίως των ίδιων των γυναικών, την ενδυνάμωση και την αυτο-οργάνωσή τους.
Την έρευνα στο πεδίο με την οπτική του φύλου που μας εμπλέκει στην άμεση καταγραφή και ανάδειξη αφηγήσεων για αποσιωπημένες ή διαστρεβλωμένες όψεις των κοινωνικών σχέσεων και της ζωής ποικίλων υποκειμένων.
Η ανάλυση αυτής της πρώτης ύλης και κοινωνικά «γειωμένης» γνώσης, γίνεται με την αξιοποίηση θεωρητικών εργαλείων που επιτρέπουν να διατυπωθούν τεκμηριωμένες πολιτικές προτάσεις και πρακτικές, καθώς και νέα ερευνητικά ερωτήματα, ενώ παράλληλα μας ανατροφοδοτεί με νέα γνώση για τον (επανα)προσδιορισμό των στόχων και των δράσεών μας.
Την παροχή εξειδικευμένης υποστήριξης σε όλες και ειδικότερα σε εκείνες τις γυναίκες που έχουν αποκλειστεί από ευκαιρίες γνώσης, εργασίας και εξέλιξης, ζουν μια ζωή εκτεθειμένη σε πολλαπλές επισφάλειες, καθώς και όσους και όσες έχουν υποστεί το τραύμα της έμφυλης βίας, που μας διανοίγει σε ψυχικά φορτία αλλά και στη δύναμη της βιωμένης κοινωνικής αλληλεγγύης και στη συλλογική ορμή για τη διάρρηξη της κατεστημένης πατριαρχικής κανονικότητας.
Την εκπαιδευτική μας δράση για την επιμόρφωση και την ευαισθητοποίηση πολλών και διαφορετικών επαγγελματιών/λειτουργών, προκειμένου να διανοίγεται ένα πεδίο προβληματισμών και διερωτήσεων ως προς τα έμφυλα θέματα, να αποκτήσουν «εργαλεία» για την αναγνώριση και την κατανόηση της σημασίας και των συνεπειών της έμφυλης βίας και διακρίσεων, μια εμπειρία που μας συνδέει λειτουργικά με τις θεσμικές πρακτικές, τις κυρίαρχες και διαδεδομένες αντιλήψεις και μας κινητοποιεί να εμμένουμε στη συστηματική κριτική προσέγγιση των έμφυλων κατανοήσεων.
Τις δράσεις ενημέρωσης και τις εκστρατείες ευαισθητοποίησης του ευρύτερου κοινού που συμβάλλουν στην ορατότητα του φαινομένου της έμφυλης βίας και στη διαμόρφωση συλλογικής κουλτούρας μηδενικής ανοχής, ενώ δημιουργούν παράλληλα ένα κοινωνικό και πολιτικό χώρο όπου εκτυλίσσεται ένας ζωηρός διάλογος αποκαλυπτικός μιας άδηλης εν πολλοίς «διαμάχης ιδεών γύρω από το φεμινισμό και το φύλο», που μας εμψυχώνει και μας κινητοποιεί για νέες παρεμβάσεις.
Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι η ανάπτυξη της δράσης μας και η καθημερινή αλληλεπίδραση μας κατά τα τελευταία έτη με το μεταναστευτικό/προσφυγικό πληθυσμό ριζοσπαστικοποίησε τη ματιά μας, μας ώθησε στην πράξη στον κριτικό σεβασμό προς τη διαφορετικότητα, μας εκπαίδευσε στη διαθεματική προσέγγιση – όπου συνυφαίνονται οι πολλαπλές ανισότητες και διακρίσεις φύλου, φυλής, εθνο-πολιτισμικής προέλευσης, θρησκείας, αρτιμέλειας – και εμπέδωσε ανακλαστικά συμπερίληψης και ανταπόκρισης με ανοικτότητα και ανεκτικότητα τόσο στη μεταξύ μας ποικιλομορφία όσο και με όλες αυτές τις υποκειμενικότητες (ατομικές και συλλογικές) με τις οποίες αναπτύσσουμε κοινή δράση.
Όλα αυτά με αγωνίες, ματαιώσεις, συγκρούσεις, λύπες αλλά και χαρές, μικρούς θριάμβους και συνέργειες όπως συμβαίνει και αναλογεί στην πραγματική ζωή.