Γυναίκες κάθε ηλικίας, από χώρες της Αφρικής και της Ασίας, μαζί με τα παιδιά και τις φίλες τους, συγκεντρώθηκαν τη Δευτέρα 20/06, στο Women’s Info Point (WIP) του Κέντρου Διοτίμα, στη Μυτιλήνη, στο πλαίσιο των δράσεων για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κέντρο Διοτίμα και την Caritas Hellas, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Οι γυναίκες είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν, να ανταλλάξουν εμπειρίες, να τραγουδήσουν και να χορέψουν, υπό τους ήχους του συγκροτήματος RAD.
Η κουζίνα πήρε κυριολεκτικά φωτιά και η ζεστή καλοκαιρινή ατμόσφαιρα γέμισε με μυρωδιές, γεύσεις, αγάπη, χαμόγελα, τραγούδια, αγκαλιές, και τις φωνές των παιδιών.
Οι Rad, με το ιδιαίτερο ρεπερτόριο τους, ξεσήκωσαν τις γυναίκες που χόρεψαν στους ρυθμούς της αφρικανικής και ασιατικής μουσικής, ενώ πολλές πήραν το μικρόφωνο και είπαν τραγούδια μέσα από την ψυχή τους.
Και γυναίκα και προσφύγισσα
Στο φιλόξενο χώρο του Women’s Info Point συναντήσαμε νεαρές προσφύγισσες από τη Σιέρα Λεόνε, μια από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής. Τις ρωτήσαμε τι σημαίνει για εκείνες να είσαι προσφύγισσα.
Η Jennifer μιλά πολύ καλά Αγγλικά: «Είμαι 21 χρονών και δεν έχω κανέναν στον κόσμο» λέει. Μας εξηγεί ότι σε μικρή ηλικία έχασε τους γονείς της από Έμπολα.
Η ίδια αποφάσισε να κάνει το μεγάλο ταξίδι για μια καλύτερη ζωή. «Είμαι στη Λέσβο περίπου δύο μήνες. Δεν έχω φίλους ακόμη. Μου αρέσει εδώ, νιώθω ήρεμη και ασφαλής. Δεν θέλω να φύγω από το νησί, που να πάω;»
Δεν είναι το ίδιο για όλες. Ανάμεσα από τις χαρούμενες φωνές και τα χαμόγελα, η Fatmata βγάζει το καπέλο και τα μάτια της δακρύζουν.
Πίσω στη Σιέρα Λεόνε έχει αφήσει τον γιο της, και γνωρίζει πως είναι πολύ δύσκολο να τον ξαναδεί. Η νεαρή γυναίκα, μόλις 21 χρονών, υποφέρει. Μας μιλά για το αδιέξοδο που νιώθει: «Αν γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου, θα πεθάνω», λέει.
Η Fatma είναι 19 χρονών και βρίσκεται στη Λέσβο εδώ και τρεις μήνες. «Στην αρχή ένιωθα σα χαμένη μέσα στο ΚΥΤ, όμως όσο περνά ο καιρός και με τη βοήθεια του Κέντρου Διοτίμα, έχω εγκλιματιστεί, και τώρα νιώθω πιο σίγουρη», αναφέρει.
Όπως μας λέει χαμογελώντας περιμένει την ευκαιρία για να ζήσει μια πιο όμορφη ζωή αφήνοντας πίσω τις δυσάρεστες αναμνήσεις του παρελθόντος.
Λίγο πιο πέρα μια άλλη παρέα, διαφορετική, περισσότερο ζωηρή και πολύχρωμη, είναι οι γυναίκες από το Κονγκό. Όπως μας εξηγούν, είναι αρκετό καιρό στη Λέσβο, κάποιες περισσότερο από 1,5 χρόνο.
Οι γυναίκες τραγουδούν και χορεύουν μαζί με τους Rad, τα γέλια και οι μελωδικές τους φωνές, δείχνουν γυναίκες αποφασισμένες να προχωρήσουν μπροστά και να στήσουν νέες ζωές βασισμένες στην ασφάλεια, την ηρεμία και το σεβασμό.
Υποστήριξη επιζωσών στη Λέσβο
Όπως ανέφερε η Βιβιάνα Κούκου, συντονίστρια του Κέντρου στη Λέσβο, «Με αφορμή την Ημέρα των Προσφύγων, συνδιοργανώσαμε την εκδήλωση με την Caritas Hellas, έχοντας ως βασικό μας στόχο να δημιουργήσουμε έναν χώρο διαφορετικό από τους συνηθισμένους, για τις γυναίκες που διαμένουν στο ΚΥΤ, με σκοπό να έρθουν σε επαφή τόσο μεταξύ τους όσο και μαζί μας, εντός μίας διαφορετικής συνθήκης, εκτός της καθημερινότητας».
«Το Κέντρο Διοτίμα», μας λέει η Βιβιάνα, «είναι στη Λέσβο από το 2018 και παρέχει ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη σε προσφύγισσες, επιζώσες διαφόρων μορφών έμφυλης βίας.
Παράλληλα, πραγματοποιεί δράσεις πρόληψης, μέσα από συναντήσεις ενδυνάμωσης και ενημέρωσης, με στόχο να λάβουν οι γυναίκες σημαντικές πληροφορίες που αφορούν τα δικαιώματα τους, την προστασία των εαυτών τους με την ελπίδα οι τραυματικές τους εμπειρίες να αποτελέσουν παρελθόν.
Αναφερόμενος στο φετινό εορτασμό για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στη Λέσβο, Θεόδωρος Αλεξέλλης, σημείωσε ότι «τη μέρα αυτή τιμούμε τη δύναμη των ανθρώπων που συχνά έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους, το κουράγιο να ξεκινήσουν μια νέα ζωή σε άλλη χώρα, σε άλλη ήπειρο, μέσα από πολλές δυσκολίες και προβλήματα».
