Η μελέτη με τίτλο «Φύλο και ψηφιακός αποκλεισμός στην Ελλάδα» έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος «Women Going Digital: Κατάρτιση ανέργων γυναικών σε τεχνολογικές/ψηφιακές δεξιότητες και σύνδεσή τους με την αγορά εργασίας», που υλοποιήθηκε με την υποστήριξη και χρηματοδότηση του ιδρύματος Λάτση, για την περίοδο Μάιος – Σεπτέμβριος 2020.
Το πρόγραμμα σχεδίασαν και υλοποίησαν το Κέντρο Διοτίμα, με μακρά εμπειρία στην ενδυνάμωση γυναικών, και η Social Hacker Academy, με εξειδίκευση στην τεχνολογική εκπαίδευση.
Στη μελέτη προσεγγίστηκαν οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας από τη σκοπιά του φύλου, και ειδικότερα των γυναικών, με στόχο να φωτίσουμε πτυχές της αλληλοδιαπλοκής του φύλου με την ψηφιακή τεχνολογία ως δομή εξουσίας και αναπαραγωγής υπαρχουσών κοινωνικών διακρίσεων με γνώμονα το φύλο.
Η συλλογή υλικού στηρίχθηκε: α) στη συμπλήρωση ερωτηματολογίου για τη σχέση των γυναικών με το ψηφιακό περιβάλλον (συμπληρώθηκε από 22 συμμετέχουσες στο πρόγραμμα) β) στη διεξαγωγή ομάδας εστιασμένης συζήτησης (focus group) με 6 συμμετέχουσες, στην οποία συζητήθηκε η σχέση τους με τις νέες τεχνολογίες και την αγορά εργασίας, καθώς και οι προσδοκίες και τα σχέδια τους για το μέλλον.
Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να φωτίσει πτυχές της χαμηλής εκπροσώπησης των γυναικών στο τεχνολογικό τομέα, ενθαρρύνοντας πολιτικές και πρακτικές για την υπέρβασή της.
Άλλωστε, η αντιμετώπιση του διαπιστωμένου έμφυλου ψηφιακού χάσματος στην Ελλάδα προϋποθέτει, εκτός από την απομυθοποίηση της τεχνολογίας ως «ανδρικού» πεδίου, και ένα συνδυασμό βραχυπρόθεσμων μέτρων και μακροπρόθεσμων πολιτικών όπως: Οργάνωση δωρεάν σεμιναρίων ψηφιακών δεξιοτήτων που απευθύνονται σε γυναίκες και άλλες ευάλωτες ομάδες· ενσωμάτωση των ψηφιακών δεξιοτήτων στο ευρύτερο σχολικό πρόγραμμα· συνεχείς επιμορφώσεις πάνω στα έμφυλα στερεότυπα με έμφαση τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας· και συνολικός επαναπροσδιορισμός/ επανεξέταση του πως παρουσιάζονται οι νέες τεχνολογίες στα κορίτσια και τις γυναίκες.
Συγγραφέας
Ντιάνα Μάνεση
