H L.Ε.F., μετά από απόρριψη μεταγενέστερου αιτήματος της για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, κινδυνεύει με απέλαση στο Μαρόκο, μια χώρα όπου τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα αντιμετωπίζουν σωρεία διακρίσεων, συστηματική κακοποίηση και κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους.

Σύμφωνα με αναλυτική έκθεση του 2018 από οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών (Conseil civil de lutte contre toutes les formes de discrimination), οι κακοποιητικές πρακτικές εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων αποτελούν καθημερινότητα στο Μαρόκο, περιλαμβάνοντας εισβολές σε σπίτια φερόμενων γκέι ζευγαριών, επιθέσεις, σωματικούς εξευτελισμούς, απογύμνωση και βιντεοσκόπηση.

Τα διεμφυλικά άτομα δε θεωρούνται ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα: Περιστατικά παρενοχλήσεων, λεκτικής και ψυχολογικής βίας σε δημόσιους χώρους, ακόμα και λιντσάρισμα έχουν καταγραφεί, ιδίως, εναντίον ατόμων που βρίσκονται σε διαδικασία φυλομετάβασης.

Συνεχείς είναι δε οι θεσμικές απειλές σύλληψης και καταδίκης τους, σύμφωνα με το άρθρο 489 του Ποινικού Κώδικα του Μαρόκου.

Άλλωστε το δίκαιο της χώρας όχι μόνο δεν προστατεύει τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα από εγκλήματα μίσους, αλλά ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία και τη διεμφυλική ταυτότητα, προβλέποντας φυλάκιση και πρόστιμο.

Η L.Ε.F. εγκατέλειψε τη χώρα της εξαιτίας ακριβώς της καταπίεσης που βίωνε ως προς την έκφραση της έμφυλης ταυτότητάς και του σεξουαλικού της προσανατολισμού.

Μάλιστα οι γονείς της την είχαν υποχρεώσει σε εξαναγκαστικό γάμο, συνήθη πρακτική για ομοφυλόφιλα άτομα στο Μαρόκο.

Φθάνοντας στην Ελλάδα, το 2016 κατέθεσε αίτημα για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, στο οποίο ανέφερε ότι είναι ομοφυλόφιλη, ότι νιώθει δυσφορία φύλου και αναγκαζόταν να καταπιέζεται λόγω της μεταχείρισης που επιφυλάσσουν στη χώρα καταγωγής της στα διεμφυλικά άτομα.

Παρόλα αυτά, το αίτημα κρίθηκε αβάσιμο, ενώ ένα χρόνο αργότερα απορρίφθηκε και η προσφυγή της, καθώς η Επιτροπή θεώρησε αναξιόπιστους τους ισχυρισμούς της «ότι έχει ομοφυλοφιλικό σεξουαλικό προσανατολισμό και διατηρούσε ομοφυλοφιλική σχέση και τα σχετιζόμενα με αυτό γεγονότα των απειλών και της φυγής του προσφεύγοντος», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφαση.

Από τον Δεκέμβριο του 2017,  η L.Ε.F. υποστηρίζεται από το ιατρικό προσωπικό του ιατρείου διαχείρισης ζητημάτων ταυτότητας και δυσφορίας φύλου του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, που πιστοποίησε «ότι είναι ικανοποιητικά προσαρμοσμένη στο ρόλο του φύλου (θήλυ) και πληροί τα κριτήρια καταλληλότητας για έναρξη ορμονοθεραπείας», την οποία και πραγματοποιεί εδώ και αρκετό καιρό.

Ως τρανς γυναίκα πλέον σε διαδικασία φυλομετάβασης, η L.E.F. κατέθεσε μεταγενέστερο αίτημα διεθνούς προστασίας, προσκομίζοντας πληθώρα νέων εγγράφων, μεταξύ των οποίων και τα ιατρικά έγγραφα από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής και το Γενικό Νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου – Αλεξάνδρα», που πραγματοποιεί την ορμονοθεραπεία.

Παρόλα αυτά, τα ανωτέρω στοιχεία δεν κρίθηκαν «ουσιώδη» και το μεταγενέστερο αίτημά της για διεθνή προστασία απορρίφθηκε ως «τυπικά απαράδεκτο».

Η Νομική Υπηρεσία του Κέντρου Διοτίμα, που λειτουργεί με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα και έχει αναλάβει τη νομική εκπροσώπηση της L.Ε.F. τονίζει ότι: «Η παραπάνω  απόφαση παραβιάζει τα δικαιώματα της αιτούσας άσυλο.

Είναι δε βέβαιο πως μια τρανς γυναίκα σε διαδικασία φυλομετάβασης άμα τη επιστροφή της στο Μαρόκο κινδυνεύει να διωχθεί.

Οι κίνδυνοι στους οποίους θα εκτεθεί απειλούν την ίδια τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητά της και για αυτόν τον λόγο κατά την εξέταση του αιτήματός της θα έπρεπε να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή τόσο στους ισχυρισμούς της όσο και στα έγγραφα που αποδεικνύουν κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο αυτούς τους ισχυρισμούς.

Με την προαναφερόμενη απόφαση η L.Ε.F. εξακολουθεί να στερείται τα δικαιώματά της ως αναγνωρισμένη πρόσφυγας, ενώ παράλληλα δεν μπορεί να προχωρήσει  στις απαιτούμενες ενέργειες για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου της».

Ως Κέντρο Διοτίμα ζητάμε:

• Άμεση χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στη L.E.F. και διασφάλιση πως δεν θα απελαθεί στη χώρα καταγωγής της
• Προστασία και έμπρακτη κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων όλων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων που αιτούνται διεθνούς προστασίας λόγω διώξεων και διακρίσεων που υφίστανται εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους, με βάση τις διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας.

Σε μια δημοκρατική πολιτεία καμία ανθρώπινη ζωή δεν έχει μικρότερη αξία και σημασία και για αυτό οφείλεται η δέουσα επιμέλεια για την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων.

Κέντρο Διοτίμα, 7/7/2020

φωτογραφία: Denin Lawley