Δυσάρεστη έκπληξη αποτελεί για το Κέντρο Διοτίμα, η υπαγωγή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) καθώς και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων από το υπουργείο Εσωτερικών.
Η απόφαση αυτή, βάση του Προεδρικού Διατάγματος 81/2019 αρ 4 παρ 2, που ελήφθη αμέσως μετά τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης, χωρίς προηγούμενη διαβούλευση, συζήτηση ή ενημέρωση, εγείρει ερωτηματικά και εύλογες ανησυχίες.
Οι διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες –διαχρονικά αλλά και συγχρονικά– είναι πολλαπλές και αφορούν σε όλους τους τομείς της πολιτικής, οικονομικής, πολιτιστικής, κοινωνικής ζωής. Η ισότητα των φύλων δεν αφορά στενά κάποιον τομέα.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα δύο βασικά και εθνικά κεντρικά θεσμικά όργανα της πολιτείας για την ισότητα των φύλων, παρήγαγαν και συνεχίζουν να παράγουν, μέσα από το πολυσχιδές και πολυετές έργο τους, πολιτικές και δράσεις με οριζόντια διάσταση σε όλες τις δημόσιες πολιτικές.
Σταθερές είναι οι παρεμβάσεις τους σχετικά με πλειάδα ζητημάτων όπως: πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και της διακίνηση και εμπορίας ανθρώπων, άρση των διακρίσεων κατά των γυναικών στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, την επιχειρηματικότητα, εξάλειψη του κοινωνικού αποκλεισμού και την απειλή φτώχειας για ευάλωτες ομάδες γυναικών (μονογονείς, άνεργες, προσφύγισσες, επιζήσασες έμφυλης βίας κλπ), ίση συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων, εξάλειψη του σεξισμού στο δημόσιο λόγο και τα ΜΜΕ κλπ.
Άλλωστε, οι οριζόντιες πολιτικές ως προϋπόθεση για την προώθηση της ισότητας των φύλων, αποτελούν βασική κατεύθυνση μιας σειράς διεθνών συνθηκών, που έχουν κυρωθεί και δεσμεύουν τη χώρα μας.
Χαρακτηριστικότερο και πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, γνωστή και ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που κυρώθηκε -ένα μόλις χρόνο πριν- από το ελληνικό κοινοβούλιο, αποτελώντας πλέον νόμο του ελληνικού κράτους (Ν. 4531/2018).
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, η απόφαση για ένταξη της ΓΓΙΦ και του ΚΕΘΙ στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων μοιάζει ακατανόητη.
Η απόσπαση τους από ένα υπουργείο που έχει στην αρμοδιότητα του το σύνολο της δημόσιας διοίκησης και τοπικής αυτοδιοίκησης, και η ένταξη τους στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, περιορίζει τη δυνατότητα άσκησης οριζόντιων πολιτικών για την έμφυλη ισότητα, στενεύει το εύρος των πολιτικών αυτών και περιορίζει το χαρακτήρα τους σε ένα μόνο τομέα, δημιουργώντας βάσιμες ανησυχίες για απαξίωση και υποβάθμιση τόσο των κυριότερων θεσμικών οργάνων για την ισότητα, όσο και συνολικά των πολιτικών για την ισότητα.
Μάλιστα, το 2010 αντίστοιχες ενέργειες με υπαγωγή της ΓΓΙΦ στο Υπουργείο Δικαιοσύνης είχαν αποτύχει στην πράξη.
Ευελπιστούμε πως η ακατανόητη αυτή επιλογή, που δεν έχει καμία δικαιολογητική βάση, θα επανεξεταστεί άμεσα.
Καλούμε την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό να αναθεωρήσει την απόφαση υπαγωγής της ΓΓΙΦ και του ΚΕΘΙ στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και οι δύο φορείς να παραμείνουν στο υπουργείο Εσωτερικών.
